Het Parool doet niet veel meer aan voetbalverslagen. De sensationele winst van Feyenoord op Lazio Roma werd behandeld op pagina 20, in een kolommetje met vooral administratieve gegevens. Over de wedstrijd zelf staat alleen dat Lazio in de slotfase aandrong, maar niet echt gevaarlijk werd.

Boeien.

Gelukkig was daar ook de column van Henk Spaan, een tekst als een voetbalwedstrijd. Tien zinnen, drie doelpunten. Ademloos gelezen, nog een keer of drie teruggelezen.

Hoe doet die man dat?

Zichzelf

“Ik kijk zoveel mogelijk naar wedstrijden waarin Mbappé meedoet”, begint Spaan over zichzelf, in de tegenwoordige tijd. En boeit dat niet meteen, dan is daar Mbappé. Laatste kans om de column weg te leggen.

Spaan gaat verder. Over zichzelf: “Zo’n fout als bij de echte Ronaldo maak ik niet meer.” OK, in het voorbijgaan vergelijkt hij Mbappé met Ronaldo, de echte nog wel. Maar nieuwsgierig maakt hij ons met “zo’n fout” die hij nu niet meer maakt. Welke fout bedoelt hij?

Wegleggen kan niet meer.

Die fout? “dat je soms niet live naar PSV keek omdat het PSV was,” (Spaan is voor Ajax en PSV komt uit Brabant, snap je) “TERWIJL RONALDO MEEDEED.” Ah. Dus als de club je niet interesseert, kan je de speler niet willen missen. En dan moet je kijken.

Iedereen

Nu gaan wij meedoen: “Iedereen herinnert zich die sprint langs de zijlijn tegen een of andere Duitse club.” Iedereen, dat zijn wij allemaal, de lezers. En Spaan heeft gelijk: 13 september 1994, Bayer Leverkusen - PSV, met de hattrick van Ronaldo: die wedstrijd zijn we heus niet vergeten, Henk. Wij niet.

Wat we van Spaan wel mogen vergeten: de naam van die Duitse club. En de naam van die andere Ronaldo, Christiano. Als we dit maar onthouden: “Mbappé doet keer op keer hetzelfde, misschien nog een fractie sneller dan de echte Ronaldo.”

Dat we het weten: Mbappé sprint sneller langs de zijlijn dan de echte Ronaldo. Een fractie, maar toch.

Geloven?

Dat kun je beweren, Spaan, denk je als lezer. Moeten we je op je blauwe ogen geloven, of kun je het ook een beetje staven?

In de column is het rust. Henk had hier een witregel kunnen inlassen, want zijn volgende zin is er typisch zo een waarmee je een nieuwe alinea begint: “Juventus speelde goed woensdag tegen PSG.” Fijn voor Juventus, denk je dan. En PSG, ach, dat is PSG.

Verder nog wat?

“Ze maakten zelfs gelijk…” oh, was er gescoord dan? Blijkbaar: “na een fabuleus doelpunt van Mbappé”… vertel? “die door sprintte en de bal in de hoek schoot ondanks een aan zijn shirt hangende Italiaan.” Knap gedaan: Juventus maakt gelijk, maar wat nu op ons netvlies gegrift staat is de goal van Mbappé, die vergeefs werd gehinderd door, wie? “Gatti heette die gast, vergeet hem.” Zelf is Spaan daar al mee begonnen: “heette die gast”. Hoe ook weer?

Wedstrijd

We lezen verder, want met die 1-1 is het wel gelijk een wedstrijd. Met die hattrick van Ronaldo verloor PSV destijds met 5-4. Won Mbappé wel?

“Galtier wisselde in de tweede helft Juan Bernat voor Nuno Mendes, die " (kabbelt de column voort, als een wedstrijd waarin even niets gebeurt) “45 seconden later de dodelijke assist van Mbappé kreeg, un caviar.” Daar is Mbappé weer, met kaviaar, in het Frans un expression utilisée pour désigner une bonne passe conduisant à un but tout fait. Met andere woorden, een assist.

Met deze woordkeus maakt Spaan van de assist van Mbappé haute cuisine.

Verre hoek

“Drie seconden later schoof Mendes de bal in de verre hoek.” Met deze goal van Mendes triomfeert Mbappé over Juventus. In de laatste zin: de column is afgelopen.

Het bleef nog lang onrustig in de stad.